با تأسیس چوسان، پزشکی Hyang-yak تأسیس شد و این روش دارویی کاملاً منحصر به فرد کره‌ای ریشه دوانید. طب کره‌ای که در کره شمالی با نام داروی Koryo شناخته می‌شود. پزشکی کره‌ای، شاخه‌ای از پزشکی آسیای شرقی، از شبه‌جزیره کره و شبه‌جزیره یوها نشأت گرفته است.

تاریخچه طب کره ای

سنت‌های طب کره‌ای از دوران باستان و ماقبل تاریخ آغاز شده است. می‌توان آن را تا ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد ردیابی کرد. سوزن‌های سنگی و استخوانی در استان هامگیونگ شمالی، کره شمالی کنونی پیدا شد. که منشا طب کره‌ای است. در Gojoseon، جایی که افسانه بنیانگذاری کره ثبت شده است. یک داستان قدیمی درباره یک ببر و یک خرس وجود دارد که می‌خواست به شکل انسانی دوباره تجسم یابد و افسنطین و سیر خورد. از گیاهان دارویی در آن زمان به عنوان درمان تسکین درد یا آسیب دیدگی استفاده می‌شد. مصرف این دارو‌ها همراه با دانستن اینکه چه غذاهایی برای سلامتی مفید هستند استفاده می‌شد. علاوه بر این، افسنطین و سیر در گیاه‌شناسی باستان چینی یافت نمی‌شود. این نشان‌دهنده شیوه‌های منحصر به فرد طب کره‌ای است.

شروع پیشرفت طب کره‌ای

در دوره سه پادشاهی، طب سنتی کره به طور عمده تحت تأثیر داروهای سنتی دیگر مانند طب باستان چینی قرار گرفت. در سلسله گوریئو، تحقیقات شدیدتری درباره گیاهان خانگی صورت گرفت: نتیجه آن انتشار کتاب‌های متعددی درباره گیاهان خانگی بود. نظریه‌های پزشکی در این زمان بر اساس طب سلسله سونگ بود. نسخه‌ها بر اساس داروهای دوره شیلا متحد مانند متن پزشکی نسخه‌های کمک‌های اولیه با استفاده از مواد بومی یا اتاق کمک‌های اولیه در هانیانگ بود که در سال ۱۲۳۶ منتشر شد. مجلات پزشکی دیگری در این دوره مانند راهنمای مقدماتی پزشکی برای عموم مردم یا جیونگ دهان هیوبانگ منتشر شدند.

نقطه اوج پیشرفت طب کره‌ای

در دوره چوسون پزشکی رونق گرفت. به عنوان مثال، اولین سیستم آموزش پرستاران در زمان پادشاه Taejong (1400-1418) ایجاد شد. در‌ حالی که در زمان سلطنت پادشاه Sejong بزرگ (۱۴۱۸-۱۴۵۰) تدابیری برای توسعه انواع مواد دارویی کره‌ای اتخاذ شد. این تلاش‌ها در داروخانه‌های گیاهی، که در سال ۱۴۳۳ به پایان رسید سیستم سازی و منتشر شد. این مجموعه شامل ۷۰۳ داروی بومی کره بود، انگیزه‌ای برای قطع وابستگی به طب چینی را فراهم می‌آورد.

داریة‌المعارف پزشکی به نام مجموعه طبقه‌بندی شده از نسخه‌های پزشکی (نسخه پزشکی، اتاق، که شامل بسیاری از آثار کلاسیک طب سنتی چینی، نوشته شده توسط  کیم یه مونگ و سایر پزشکان رسمی کره از ۱۴۴۳ تا ۱۴۴۵ بود، مورد توجه قرار گرفت به عنوان یکی از بزرگترین متون پزشکی قرن ۱۵ این شامل بیش از ۵۰،۰۰۰ نسخه و شامل ۱۵۳ متن مختلف کره ای و چینی، از جمله نسخه مختصر پزشکان سلطنتی است که توسط چوی چونگ جون در سال ۱۲۲۶ نوشته شده است. مجموعه طبقه بندی شده نسخه های پزشکی از ارزش تحقیقاتی بسیار مهمی برخوردار است. محتوای بسیاری از کتاب‌های پزشکی کره‌ای و چینی باستان را که مدت‌هاست از دست رفته بودند، نگهداری می‌کند.

کتب پزشکی طب کره‌ای

پس از این، کتاب‌های زیادی در زمینه تخصص‌های پزشکی منتشر شد. سه پزشک از سلسله چوسون (۱۰۱۰-۱۳۹۲) وجود دارند که بیشتر پیشرفت طب سنتی کره را به خود اختصاص می‌دهند. هون جون، سام و لی جه ما.

هون‌جون

پس از حمله ژاپن در سال ۱۵۹۲، هون جون، اولین پزشک اصلی، (دونگویی بوگام) را نوشت. با این کار بیشتر پزشکی کره‌ای و چینی زمان خود را ادغام کرد و در داروهای چینی، ژاپنی و ویتنامی تأثیرگذار بود.

لی‌جه‌ما

تأثیر عمده بعدی در طب‌سنتی کره مربوط به گونه‌شناسی ساسانگ (داروی فکری) است. لی‌جه‌ما و کتاب او، "اصل حفظ زندگی در طب شرقی" (دونگ سوسه بوون) به طور سیستماتیک با تأثیر کنفوسیوس گرایی کره و تجربیات بالینی وی در کره نظریه پردازی کردند. لی جه ما گفت که حتی اگر بیماران از یک نوع بیماری رنج ببرند، به دلیل پاتوفیزیولوژی بدن هر فرد، افراد نیاز به استفاده از گیاهان دارویی مختلف برای درمان دارند.

وی تأکید می‌کند که سلامت بدن انسان رابطه نزدیکی با وضعیت روانی وی دارد. وی معتقد بود که ذهن و بدن انسان از هم جدا نیستند و از نزدیک یکدیگر را منعکس می‌کنند. هنگام بررسی علل بیماری باید جنبه ذهنی مورد توجه قرار گیرد. بنابراین، نه تنها غذا و محیط طبیعی بلکه تغییرات عاطفی در انسان نیز می‌تواند دلیل اصلی دیگر بیماری باشد. وی معتقد بود که تشخیص و درمان پزشکی باید بر اساس تیپولوژی شخص باشد تا علائم به تنهایی و به هر فرد بسته به وضعیت فرد باید نسخه‌های مختلفی داده شود.

گونه‌شناسی ساسانگ (داروی پزشکی) بر اساس واکنش‌های مختلف به بیماری و گیاهان، بر روی بیماران منفرد متمرکز است. با تشخیص درست بیماری را با درمان علت اصلی درمان کنید. کلید این تشخیص این است که ابتدا اندام‌های داخلی یا پاتوفیزیولوژی هر بیمار مشخص شود.

سام

فرد شناخته شده بعدی سام است. او یک پزشک کشیش است که در قرن ۱۶ زندگی کرده است. اگرچه درباره سام از جمله نام واقعی و تاریخ تولد او اطلاعاتی در دسترس نیست. اما ثبت شده است که وی نزد راهب معروف سامیانگ تحصیل کرده است. وی یک سیستم طب‌سوزنی ایجاد کرد که از تئوری پنج عنصر استفاده می‌کند.در اواخر سلسله چوسون، اثبات‌گرایی رواج داشت. شواهد بالینی معمولاً به عنوان پایه‌ای برای مطالعه بیماری و ایجاد درمان مورد استفاده قرار گرفت. دانشمندانی که از سیاست دور شده بودند، خود را وقف معالجه بیماری‌ها کردند و در نتیجه، مدارس جدید طب سنتی تأسیس شدند. کتاب‌های ساده ای در زمینه پزشکی برای مردم عادی منتشر شد.

مواد و روش ها

گیاهان

گیاه شناسی، مطالعه و تمرین استفاده از مواد گیاهی به منظور غذا، دارو یا سلامتی است. ممکن است گل، گیاه، بوته، درخت، خزه، گلسنگ، سرخس، جلبک، جلبک دریایی یا قارچ باشد. این گیاه ممکن است به طور کامل یا فقط با قطعات خاصی مورد استفاده قرار گیرد. در هر فرهنگ یا سیستم پزشکی انواع مختلفی از گیاهان دارویی وجود دارد: گیاهان دارویی حرفه‌ای و غیر روحانی ، جمع آوری گیاهان و سازندگان دارو.

داروهای گیاهی

داروهای گیاهی ممکن است به اشکال مختلف از جمله تازه، خشک، کامل یا خرد شده ارائه شوند. گیاهان ممکن است به صورت دم کرده هنگامی که یک گیاه در مایع خیسانده یا جوشانده می‌شود آماده می‌شود - برای مدت زمان مشخصی در آب با حرارت ملایم بجوشد.

برخی از نمونه‌های تزریق بابونه یا نعناع فلفلی، با استفاده از گل، برگ و گیاهان پودر‌‌‌شده است. نمونه‌های جوشانده ممکن است گل رز، پوست دارچین و ریشه شیرین بیان باشد که از میوه‌ها، دانه‌ها، پارس و ریشه تشکیل شده است. گیاهان تازه و خشک را می‌توان در جایی که گیاهان در الکل نگهداری می‌شوند یا در عصاره سرکه قرار دارند، تنتور داد.آنها را می‌توان به عنوان شربت‌هایی مانند گلیسیریت در گلیسیرین گیاهی نگهداری کرد و یا در عسل معروف به میلز قرار داد. گیاهان خشک و پودر شده و یخ زده را می توان به صورت فله ، قرص ، تروشه مشابه لوزی ، خمیرها و کپسول‌ها یافت.مصارف گیاهی غیر خوراکی شامل کرم، حمام، روغن، پماد، ژل، آب مقطر، محلول شستشو، ضماد، کمپرس، اسفنج، بخار، دود استنشاق و روغن‌های فرار معطر است.

بسیاری از متخصصان گیاهان‌دارویی درگیری مستقیم بیمار را بسیار حیاتی می‌دانند. این روش ها بسته به سنت های گیاهی هر منطقه متفاوت ارائه می شوند. طبیعت لزوماً ایمن نیست؛ هنگام درجه بندی کیفیت، تصمیم گیری در مورد دوز ، درک اثرات احتمالی و هرگونه تداخل با داروهای گیاهی باید از توجه ویژه‌ای استفاده شود.یک نمونه از داروهای گیاهی استفاده از قارچ‌های دارویی به عنوان غذا و چای است. قارچ قابل توجهی که در طب‌ سنتی کره استفاده می‌شود، Phellinus linteus  است که به عنوان Song-gen معروف است.

طب‌ سوزنی

از طب سوزنی برای برداشتن خون یا تحریک نقاط خاصی بر روی انسان و حیوانات با قرار دادن آنها در نقاط فشار خاص بدن استفاده می‌شود. طب سوزنی سنتی شامل این اعتقاد است که "نیروی حیاتی" (qi) در داخل بدن به خطوطی به نام نصف النهار گردش می‌کند.تحقیقات علمی هیچ مدرکی از نظر بافت شناسی یا فیزیولوژیکی برای مفاهیم سنتی چینی مانند چی، نصف النهار و نقاط طب سوزنی پیدا نکرده است. بسیاری از پزشکان مدرن دیگر وجود انرژی نیروی حیاتی (چی) که از طریق نصف النهار بدن جریان دارد را قبول نمی‌کنند.

گرما درمانی

گرما درمانی روشی است که در آن گرما با چوب یا مخروطی از ماگوریت سوزان به بدن وارد می‌شود. این ابزار بدون سوختن پوست بر روی ناحیه آسیب دیده قرار می گیرد. مخروط یا چوب را می‌توان روی یک نقطه فشار قرار داد تا خون تحریک و تقویت شود. سیستم‌های اعتقادی اولیه نقاط فشار را می‌توان از طریق مخلوطی از روش‌های مختلف از وارد کردن و برداشتن سوزن‌های بسیار کوچک تا استفاده از گرما تحریک کرد، که به عنوان گرما درمانی شناخته می شود. نقاط فشار را می‌توان با لیزر، ماساژ و وسایل الکتریکی نیز تحریک کرد.

یک مطالعه کاکرین، شواهد محدودی را در مورد استفاده از موکسیبوسیتوس در اصلاح بریچ نوزادان یافت و خواستار آزمایش‌های آزمایشی بیشتر شد. گرما درمانی همچنین برای درمان درد، سرطان، سکته مغزی، کولیت اولسراتیو، یبوست و فشار خون بالا مورد مطالعه قرار گرفته است. در بررسی های سیستماتیک دریافتند که این مطالعات از کیفیت پایینی برخوردار هستند. یافته‌های مثبت می تواند به دلیل سوگیری انتشار باشد.

تحصیلات

دانشکده تحصیلات تکمیلی پزشکی کره ای

دولت کره جنوبی یک مکتب ملی طب سنتی کره تاسیس کرد تا گنجینه ملی خود را پس از بسته شدن اولین مرکز آموزشی مدرن (دانشکده پزشکی دونگ-جی) صد سال پیش توسط حمله ژاپن، به طور مستحکم تأسیس کند. در سال ۲۰۰۸ ، دانشکده پزشکی کره در دانشگاه ملی پوسان با ۵۰ دانشجوی کارشناسی در پردیس پزشکی یانگسان تاسیس شد. بیمارستان پزشکی کره جدید وابسته و مرکز تحقیقات بالینی در دست ساخت است. در مقایسه با مدارس کارشناسی ارشد پزشکی سنتی رایج (۶ سال) ، این یک مدرسه تحصیلات تکمیلی ویژه است (۴ + ۴).

بیمارستان عمومی پزشکی کوریو

داروی کوریو نوعی داروی سنتی است که در کره شمالی استفاده می شود. توسط دولت کره شمالی تبلیغ می شود و نیمی از مراقبت های بهداشتی گزارش شده در این کشور را ارائه می دهد. این کار تا حد زیادی در بیمارستان عمومی پزشکی کوریو ، پیونگ یانگ انجام می شود. نمونه هایی از داروهای Koryo که به صورت تجاری به فروش می رسند ، Kumdang-2 و Royal Blood-Fresh هستند که هر دو مورد علاقه گردشگران چینی به کره شمالی هستند.