کمبود آب بدن زمانی اتفاق می‌افتد که بدن شما آب مورد نیاز آب نداشته باشد. بدون وجود مقدار کافی، بدن شما نمی‌تواند به درستی کار کند. بسته به میزان مایعاتی که در بدن شما از بین می‌رود، می‌توانید کم آبی بدن خفیف‌، متوسط ​​یا شدید داشته باشید.

علل

از دست دادن آب از بدن هر روز با تعریق، تنفس، نفس زدن و مدفوع و از طریق اشک و بزاق (تف) طبیعی است. معمولاً مایعات از دست رفته را با نوشیدن مایعات و خوردن غذاهای حاوی آب جایگزین می‌کنید. اگر بیش از حد آب از دست دهید یا به اندازه کافی بنوشید و غذا نخورید، می‌توانید کم آب شوید.

می‌توانید بیش از حد معمول آب از دست بدهید با:

• تب
• اسهال
• استفراغ
• تعریق بیش از حد
• زیاد دزدکی کردن (دیابت و برخی از داروها مانند قرص‌های آب ‌که به آنها ادرار آور نیز گفته می‌شود‌ می‌تواند شما را بیشتر و بیشتر دفع کند.)

ممکن است آبی را که از دست می‌دهید جایگزین نکنید زیرا:

• شما مشغول هستید و به اندازه کافی نوشیدنی فراموش می‌کنید.
• متوجه نیستید که تشنه هستید.
• احساس نوشیدن نمی‌کنید زیرا گلودرد یا زخم دهان دارید یا از معده خود بیمار هستید.

علائم

علائم کم آبی خفیف یا متوسط ​​شامل موارد زیر است:

• تشنگی
• دهان خشک یا چسبنده
• زیاد چشم پوشی نکنید
• پوست زرد تیره
• پوست خشک و خنک
• سردرد
• گرفتگی عضلات

علائم کم آبی شدید شامل موارد زیر است:

• پوست نخوردن یا داشتن لایه برداری زرد خیلی تیره
• پوست بسیار خشک
• احساس سرگیجه داشتن
• ضربان قلب سریع
• تنفس سریع و پی در پی
• چشم‌های گود رفته
• خواب آلودگی، کمبود انرژی، گیجی یا تحریک پذیری
• غش کردن

علائم مربوط به نوزادان و کودکان می‌تواند متفاوت از بزرگسالان باشد:

• خشکی دهان و زبان
• گریه بدون اشک
• پوشک خشک به مدت ۳ ساعت
• چشمان فرو رفته، گونه‌ها، نقطه‌های نرم در بالای جمجمه
• خواب آلودگی، کمبود انرژی یا تحریک پذیری

کم آبی شدید یک فوریت پزشکی است و باید سریعاً درمان شود.

چه کسی در معرض خطر است؟

هرکسی ممکن است دچار کم آبی شود، اما احتمال برای برخی از افراد بیشتر است:

• نوزادان و کودکان خردسال بیشتر در معرض اسهال و استفراغ شدید هستند و در اثر تب شدید بیشترین میزان آب را از دست می‌دهند. کوچکترها نمی‌توانند به شما بگویند که تشنه هستند یا نوشیدنی می‌خواهند.
• افراد مسن اغلب متوجه تشنگی خود نمی‌شوند. اگر نتوانند خیلی خوب جابجا شوند، ممکن است به راحتی نتوانند یک نوشیدنی بنوشند یا به دلیل شرایط پزشکی نتوانند مایعات کافی دریافت کنند.
• افرادی که مبتلا به سرماخوردگی یا گلودرد هستند ممکن است تمایلی به خوردن و نوشیدن نداشته باشند.
• افرادی که به بیماری مزمن مانند دیابت نوع ۱ یا نوع ۲ مبتلا هستند، در صورت کنترل نشدن بیماری، می‌توانند به تعداد زیادی ادرار دفع کنند. آنها همچنین ممکن است از داروهایی مانند قرص‌های آب استفاده کنند که باعث ادرار بیشتر آنها می‌شود.
• افرادی که در هوای گرم و مرطوب، در فضای باز فعالیت می‌کنند، گاهی اوقات نمی‌توانند به طور موثر خنک شوند زیرا عرق آنها تبخیر نمی‌شود. این می‌تواند منجر به افزایش دمای بدن و نیاز به آب بیشتر شود.