نام‌های دیگر: رز، گل محمدی
عربی: ورد احمر بستانی
انگلیسی: Rosa gallica

مزاج آن مرکب‌القوی و بنا به نظر جمعی گرم و تر است. بعضی گل سرخ را معتدل می‌دانند که میل به خنکی دارد.

خواص گیاهی آن:

مقوی قلب و شادی بخش است. همچنین لطیف کننده، پاک کننده، مسهل و مسکن صفرا و بلغم رقیق بوده و نوع غنچه تازه آن دارای خاصیت قبض (ضد اسهال، یبوست آور) زیاد است. گلبرگ خشک کرده آن ملین، ضد یبوست و روان کننده است.
غنچه خشک شده آن با نیروی قبض شدید و سوزندگی و تلخی همراه است اما تازه‌ی آن مسهل مناسبی می‌باشد.

فواید گل سرخ

آب گل محمدی (گلاب) خون را تصفیه میکند و در نتیجه از ناراحتی‌های پوستی جلوگیری می‌کند. درمان بیماری‌های گوارشی از فواید گل محمدی و گلاب است. گل محمدی و گلاب جوش و لک‌ و امراض پوستی را کاهش می‌دهد. همچنین گل محمدی و گلاب ضد تهوع مناسبی است.
گل سرخ رفع کننده‌ی خونریزی لثه و خونریزی‌های بدن و اسهال‌های مزمن نیز می‌باشد.
مقوی قوای بدن و ارواح و شادی افزا و لطیف کننده‌ی اخلاط و مسهل و کاهنده‌ی صفرا و بلغم است. چکاندن عصاره آن در بینی جهت رفع سر درد، درد چشم و گوش خوب است. مضمضه‌ی (در دهان گردانیدن) جوشانده‌ی گل سرخ جهت تقویت دندان و لثه موثر است. پودر برگ خشک آن رفع کننده‌ی زخم‌های دهانی است. غرغره آن با عدس و کافور و بوییدن آن قلب و مغز را تقویت می‌کند. دمنوش آن جهت تقویت قلب و ریه و معده و کبد و کلیه و دستگاه گوارش و رحم بسیار مفید است. آشامیدن گلاب باعث رفع خفقان گرم و غش و صرع و ضعف قلب و از بین برنده‌ی اسهال گرم می‌باشد. ضماد گل سرخ جهت کاهش رطوبت معده و ورم‌های گوارشی و ضماد تازه آن جهت ورم مقعد و بواسیر مفید است.
می‌توان از جوشانده‌ی آن جهت بهبود زخم معده و کاهش تب نیز استفاده کرد.
شیاف پودر خشک آن جهت رفع عفونت و بدبویی رحم و ترشحات رحمی مفید است. همچنین استفاده‌ی آن به صورت آبزن واژینال باعث تنگی رحم و افزایش لذت جنسی نیز می‌شود.
ضماد یا ماسک گل سرخ جهت رفع جوش‌ها و التیام زخم‌ها و زخم آبله مفید است. از دانه‌های آن و ضماد تازه آن جهت درمان زخم و جای سابیدگی پوست استفاده می‌شود.
مالیدن گلاب بر بدن می‌تواند بوی بد عرق را بگیرد. همچنین ماسک مخلوط آن با پودر مورد در قسمت کشاله و زیر بغل بدبویی عرق و بدن را رفع می‌کند.
استفاده از مربای گل سرخ بصورت معجون گل قند رفع کننده‌ی یبوست و رفلاکس می‌باشد.

منع مصرف: درصورت توجه به مزاج و عدم افراط در مصرف آن منع مصرفی خاصی ندارد.